nasajan

صنعت نساجی در گذر از زمان ؛ بر اساس شواهد موجود صنعت نساجی ابتدا در چین و هندوستان پدید آمد . اسناد بدست آمده در موزه ها نشان گر این است که چینی ها در 10،000 سال پیش از قالب های چوبی استفاده می کرده اند .

نخستین ماشین چاپ در آغاز قرن نوزدهم اختراع گردید و آن تماما از چوب ساخته شده بود و بوسیله دست به حرکت در می آمد . در سال 1744 میلادی دو نفر به نام های کین و پلات از انگلستان نجستین ماشین چاپ را به نام خود به ثبت رسانده و از آن به بعد این ماشین به وسیله دیگر صنعت گران کامل و با غلتک هایی از مس و آهن به بازار روانه شدند . هم زمان با رشد دیگر بخش ها، صنعت برق نیز به مدد صنعت نساجی آمده و سبب شکوفایی هر چه بیشتر این صنعت گردید .گا م هایی تازه ای برای توسعه و تکمیل هر چه بیشتر نساجی برداشته شد تا آنجا که ماشین با چند غلتک ساخته شد که می توانست هر دو طرف پارچه را چاپ نماید .

با پیشرفت روزافزون صنعت چاپ و پدید آمدن چاپ اسکرین و شابلون سازی ، عکاسی و محلول های حساس جهت عکاسی و به بازار آمدن ماشین های تمام خودکار ، صنعت نساجی توسعه و تکامل بسیار خوبی را شاهد بوده است که تا به امروز هم ادامه داشته است .

در ایران جدای از کشف یکسری از پارچه های رنگی و چاپی از آثار باستانی در مناطقی از ایران ، چاپ نساجی در ایران تاریخ روشن و مدونی ندارد . اما چیزی که مشخص است این است که از نخستین فعالیت های مربوط به چاپ پارچه بصورت صنعتی ، در سال 1320 خورشیدی و در کارخانه ""چیت سازی بهشهر""آغاز به کار نموده است و بعد از آن به شهر های اصفهان ، تهران ،کاشان و دیگر شهرهای ایران رسیده است .همانطور که همه بزرگان و پیشکسوتان آگاهی دارند صنعت نساجی در ایران از صنایع مادر و با اشتغال زایی بالا و سرمایه بری کم در جایگاه دوم بعد از نفت قرار داشته است . 

محصولات صنعت نساجی پس از خوراک در درجه ی دوم اولویت برای هر خانواده می باشد. صنعت نساجی در طول تاریخ نقش تعیین کننده ای در رشد و شکوفایی اقتصادی و صنعتی کشورها و جوامع گوناگون ایفا کرده است؛ به گونه ای که بسیاری از کشورها ، بخشی از موفقیت اقتصادی خود را مدیون رشد و پیشرفت خود در زمینه ی محصولات نساجی می دانند. در ایران نیز نساجی جزء صنایعی محسوب می شود که از سابقه ی زیادی برخوردار بوده است. با وجود این که صنعت نساجی کشور از نظر اشتغال زایی پس از صنعت نفت قرار دارد، ولی همچنان با مشکلاتی بسیاری نظیر بهره ی بانکی، قاچاق کالا، عوارض سنگین، واردات بی رویه، کمبود نقدینگی و نحوه ی اجرای قانون نوسازی صنایع مواجه است. با رشد جمعیت در کشور و نیاز انسان به پوشاک و سایر محصولات صنعت نساجی و برای جلوگیری از واردات غیرقانونی و در نتیجه ی خارج شدن ارز از کشور لازم است که در کشور به واحدهای نساجی بیشتر توجه شود. با این حال کم توجهی به صنعت نساجی و پوشاک در ایران موجب شد تا این صنعت در سال های اخیر نه تنها رشد را تجربه نکند، بلکه با رکود نیز مواجه شود. 

جان کلام اینکه تنها صنعتی که از زمان تولد تا زمان مرگ همراه انسان می باشد ، صنعت بزرگ و توانمند نساجی می باشد . امیدواریم که این صنعت بزرگ و اشتغال زا به دوران رشد ، شکوفایی و جایگاه واقعی خود برگردد .