nasajan

صنایع نساجی ایران قدمتی بیش از ۱۰۰ سال دارد و ازجمله صنایع مادر است که در زندگی روزمره و تمام سطوح جامعه مورداستفاده قرار می گیرد اما تنها 5 درصد از سرمایه گذاری های بخش صنعت را در اختیار دارد.

این صنعت از چالش های متعددی مانند فرسودگی ماشین آلات صنعت نساجی، افزایش قیمت تمام شده کالا، کاهش صادرات و همچنین معضل قاچاق رنج می برد.

این نکته در تازه ترین اظهارات وزیر صنعت، معدن و تجارت بیان شده که صنعت نساجی را یکی از قاچاق پذیرترین صنایع کشور عنوان کرده است. 
یکی از دلایل مهم در بروز قاچاق در صنعت نساجی کشور را شاید بتوان عدم حمایت از تولیدکننده داخلی و عدم اختصاص ارز دولتی به آنها دانست چراکه با این وضعیت فرآیند تولید با ارز آزاد طی می شود و کالای باقیمت تمام شده امکان رقابت با کالایی که از طریق قاچاق و بدون طی کردن مراحل قانونی به دست مصرف کننده می رسد را ندارد. درنتیجه قاچاق در صنعت نساجی روزبه روز فربه تر می شود و تولیدکننده داخلی را می بلعد. این مشکل را می توان بر رکود حاکم بر بازار در صنعت نساجی نیز اضافه کرد زیرا آمارها نشان می دهد که بخشی از واحدهای نساجی به دلیل رکود و نبود تقاضا با ظرفیت پایین در حال تولید هستند. 
حسن نیلفروش زاده دبیر انجمن صنایع نساجی ایران در گفت وگو با «رسالت» به وجود قاچاق در بخش صنایع نساجی ایران اشاره می کند و می گوید: «پارچه و پوشاک در صنعت نساجی دو رکن قاچاق پذیر هستند. نرخ ارز در واردات پارچه بسیار تأثیرگذار است. بخشی از پارچه قاچاق ازطریق گمرکات کشور انجام می شود زیرا واردکنندگان در اظهارات خود شفاف نیستند و عده دیگر هم خارج از گمرک و از راه های غیرقانونی واردات می کنند ...

منبع : روزنامه رسالت